Bron: Holebi.info

Antwerpse organisaties die werken rond holebi en transgender rechten pleiten voor aparte en specifieke opvang en begeleiding van holebi (homo, lesbisch, biseksueel) en transgender+ vluchtelingen.

Waarom aparte opvang noodzakelijk is? Mensen die hun land ontvluchten vanwege hun seksuele geaardheid of genderidentiteit, voornamelijk omdat homoseksualiteit strafbaar is in hun thuis land, worden in een opvangcentrum of asielcentrum geconfronteerd met dezelfde gevaren als in hun thuis land, door zowel mensen afkomstig uit eigen thuis land als mensen afkomstig uit landen waar homoseksualiteit strafbaar, taboe en onaanvaard is.

In Antwerpen kunnen holebi en transgender vluchtelingen helaas in 99% van de tijd terecht bij Boysproject. Deze organisatie begeleidt mannelijke en transgender sekswerkers. Velen die bij Boysproject terecht komen zijn geen sekswerkers, anderen zijn dat wel. “Ze komen bij ons omdat ze nergens anders heen kunnen,” zegt coördinator Jasper. Het Boysproject wordt jaarlijks met meer dan 40 verschillende nationaliteiten geconfronteerd. De groep holebi & trans vluchtelingen, waarvan velen niet eens sekswerkers waren of zijn, wordt steeds groter. Daarom is er dringend nood aan specifieke aparte veilige opvang in de Scheldestad.

“Ze kunnen dus nergens anders terecht in Antwerpen. En binnen hun eigen gemeenschap is homoseksualiteit en transgender zijn taboe of verboden. Daarnaast hebben ze het moeilijk om hun geaardheid of genderidentiteit onder woorden te brengen. Dit is een zeer specifieke problematiek waarop wij als Boysproject niet altijd een antwoord hebben en hen ook niet altijd bereiken. Daarom is er in Antwerpen nood aan een inloophuis voor deze mensen. Een veilige plek voor deze vluchtelingen die een brug kan vormen naar de hulpverlening,” aldus coördinator Jasper die tot slot zegt dat er ook specifieke opvang nodig is voor holebi en transgender daklozen.

“Want, bijvoorbeeld in de Victor wordt er weliswaar nachtopvang georganiseerd voor daklozen zonder papieren, maar het is geen plaats waar holebi’s en transgenders zich veilig voelen. En wanneer ze er toch durven te verblijven doen ze zich anders voor dan ze zijn. Zo ken ik een transgendervrouw die daar verblijft, maar om zich veilig te voelen doet ze zich voor als man. Maar zo kan je niet blijven leven.”

Çavaria, de koepelorganisatie voor holebi’s en transgenders, steunt de vraag. Coördinator Yves Aerts zegt in principe tegen een aparte aanpak te zijn en eigenlijk steeds streeft naar inclusiviteit. “Maar als je die inclusiviteit echter doorduwt, dan staan deze gewoon op straat of stel je ze bloot aan gevaren”, zegt Aerts die verder zegt: “Wanneer je mensen hun veiligheid niet kan garanderen dringt zich een aparte opvang op.”

In Belgie is er momenteel een probleem om de veiligheid van holebi en transgender asielzoekers te garanderen. Fedasil zegt dat ze inclusief werken in hun asielcentra maar in realiteit gebeurd er niets. Het enige wat ze doen is holebi en transgender vluchtelingen naar het opvangcentrum van het Rode Kruis op Linkeroever in Antwerpen sturen, waar ze wél specifieke opvang en begeleiding hebben.

Maar het is niet genoeg. Alle asielcentra zouden een aparte vleugel moeten hebben voor holebi & transgender vluchtelingen en asielzoekers. Een plek waar ze veilig zitten en gespecialiseerde begeleiding krijgen. Er is ook een probleem voor de holebi en transgender vluchteling om uit te komen voor zijn of haar geaardheid of genderidentiteit tijdens lessen Nederlands of bij cursussen maatschappelijke oriëntatie voor nieuwkomers.

Het Antwerpse Roze Huis, overhandigde daarom recent een memorandum aan Antwerps schepen van Gelijke Kansen Tom Meeuws (sp.a). Het zijn een reeks beleidsvoorstellen voor het stadsbestuur en andere lokale besturen.

Meeuws had wel oren naar de vraag van aparte opvang. “We willen onze opvanginitiatieven kleinschaliger maken”, zegt de schepen. “Asielzoekers of mensen zonder papieren zijn nooit een homogene groep. We moeten misschien wel kijken in hoeverre we veilige opvangplekken kunnen creëren voor holebi en transgender vluchtelingen.”